rezonans magnetyczny l.p. rodzaj badania 1: mr - caŁego ciaŁa - whole body 2: mr - gŁowa 3: mr - gŁowa + angio gŁowy 4: mr - jama brzuszna 5: mr - jama brzuszna z cholangiografiĄ 6: mr - kontrast doŻylny gadovist 5 ml 7: mr - kontrast doŻylny gadovist 7,5 ml 8: mr - krĘgosŁup lĘdŹwiowy 9: mr - krĘgosŁup piersiowy 10: mr
Rezonans magnetyczny to najbezpieczniejsze, najbardziej precyzyjne, a w niektórych przypadkach wręcz jedyne badanie, które może ukazać wnętrze ludzkiej głowy. Rezonans magnetyczny głowy to obecnie najlepsze narzędzie obrazowania struktur znajdujących się wewnątrz ludzkiej czaszki. Jest badaniem bezbolesnym i zasadniczo bardzo bezpiecznym – nie zawsze jednak można je wykonać. Najczęściej wymaga też ze strony pacjenta odpowiedniego przygotowania. Więcej dowiesz się z lektury poniższego artykułu, w którym zgromadziliśmy najważniejsze informacje na temat rezonansu magnetycznego głowy. Przeczytasz w nim jak działa rezonans magnetyczny głowy,co można zbadać i wykryć dzięki temu badaniu,kiedy wykonuje się MRI głowy – wskazania,jakie są przeciwwskazania do MRI głowy,na czym polega MRI głowy z kontrastem,jak przygotować się do rezonansu magnetycznego głowy,jak przebiega rezonans głowy – krok po kroku,ile kosztuje rezonans magnetyczny głowy – i gdzie można go zrobić. Na czym polega rezonans magnetyczny głowy W każdej komórce ludzkiego ciała są obecne atomy wodoru, które ulegają charakterystycznemu uporządkowaniu, jeśli znajdą się w silnym polu magnetycznym – trochę jak opiłki żelaza układające się wokół dużego magnesu. Można to zaobserwować, poddając tkanki działaniu fal radiowych o odpowiedniej częstotliwości. Komórki poszczególnych struktur organizmu reagują wówczas na fale w różny sposób. Aparat do rezonansu rejestruje zaś te reakcje i dzięki zaawansowanemu oprogramowaniu przekłada je na niezwykle precyzyjny, dwu-, a nawet trójwymiarowy obraz owych struktur. Tak właśnie w dużym uproszczeniu przedstawia się zasada działania rezonansu magnetycznego, zwanego też skrótowo RM lub MRI (od angielskich słów „Magnetic Resonance Imaging” oznaczających po prostu „obrazowanie rezonansem magnetycznym”). MRI głowy – zakres możliwości badania Ani pole magnetyczne, ani fale radiowe nie mają przy tym szkodliwego wpływu na tkanki. W przeciwieństwie chociażby do promieniowania jonizującego, używanego do prześwietleń rentgenowskich czy w tomografii komputerowej. Co więcej, o ile badania te bardzo dobrze uwidaczniają kości, o tyle znacznie gorzej radzą sobie z ukazaniem komórek nerwowych, których największe zagęszczenie znajduje się wszak wewnątrz czaszki. Przy MRI podobny problem natomiast nie zachodzi. Nic zatem dziwnego, że rezonans magnetyczny głowy jest jedną z najskuteczniejszych metod obrazowania tego obszaru. Da się dzięki niemu zobaczyć zarówno elementy szkieletu, jak i tkanki miękkie, mózg oraz rdzeń kręgowy, obecne tam nerwy i naczynia krwionośne*, węzły chłonne, a także narządy zmysłów (wzroku, słuchu, równowagi) i ich otoczenie. Badanie umożliwia ocenę budowy wymienionych struktur, wykrycie ewentualnych nieprawidłowości, zaplanowanie leczenia – w tym przygotowanie do operacji chirurgicznych – a potem monitorowanie efektów. Tzw. funkcjonalny rezonans magnetyczny (fMRI) pozwala zaś ponadto obserwować ośrodkowy układ nerwowy w działaniu, co wykorzystuje się przede wszystkim w neurologii, psychologii i dziedzinach pokrewnych. *Uwaga: aby uzyskać jeszcze dokładniejszy obraz naczyń krwionośnych, wykonuje się specjalistyczne badania takie jak rezonans głowy z perfuzją czy angiografią (tzw. angio-RM). Przeczytaj: Rezonans angiografia głowy – jak przebiega, jak się przygotować Co wykrywa rezonans magnetyczny głowy Niektóre schorzenia da się obecnie zdiagnozować wyłącznie w drodze rezonansu magnetycznego głowy. Należą do nich chociażby tzw. utajone, czyli czyli niemające bezpośredniego połączenia z krwiobiegiem malformacje naczyniowe niewielkich rozmiarów. Inne problemy, które można u danego pacjenta stwierdzić na podstawie wyników MRI, to np.: choroby neurodegeneracyjne – jak choroba Parkinsona, choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, stwardnienie zanikowe boczne (ALS),choroby i wady rozwojowe przysadki mózgowej,wady wrodzone i rozwojowe mózgu,zmiany rozrostowe w mózgu, nowotwory i ich przerzuty,zaburzenia krążenia czaszkowego,zapalenie mózgu i opon mózgowo-rdzeniowych,zmiany padaczkowe (zob. “Rezonans magnetyczny w diagnostyce padaczki“),tętniaki mózgu,udar mózgu – wraz ze wskazaniem na jego rodzaj oraz oszacowaniem rozległości i czasu wystąpienia,wodogłowie,choroby oczodołów,guzy rdzenia kręgowego. Kiedy wykonuje się MRI głowy – wskazania Skierowanie na rezonans magnetyczny głowy wystawia się nie tylko przy podejrzeniu któregoś z powyższych przypadków, ale też w sytuacjach takich jak: uciążliwe, nawracające bóle głowy o niejasnej przyczynie,takież zawroty głowy, szumy uszne, zaburzenia równowagi, omdlenia, drgawki, zaburzenia widzenia, zakłócenia w przewodnictwie nerwowym, nieprawidłowe reakcje na bodźce itp.,urazy głowy – aby sprawdzić, czy nie doszło do uszkodzeń wewnętrznych, lub by ocenić ich rozległość,choroby naczyniowe mogące prowadzić do niedokrwienia mózgu, a w efekcie – do udaru,zaburzenia hormonalne mogące być objawem nieprawidłowości w obrębie przysadki mózgowej,zmiany w zachowaniu mogące być skutkiem degeneracji tkanki mózgowej lub nerwowej,niejednoznaczne wyniki tomografii komputerowej,wykrycie różnego rodzaju zmian innymi metodami – MRI pozwala precyzyjnie oszacować ich zasięg i zaplanować leczenie,kontrola wykrytych schorzeń, procesu gojenia lub stanu zdrowia pacjentów po operacjach. W nagłych wypadkach, gdy trzeba szybko zdiagnozować problemy w rejonie głowy, wykonuje się zazwyczaj tomografię komputerową głowy. Trwa ona krócej niż MRI, jest tańsza i szerzej dostępna. Z uwagi na szkodliwość promieniowania nie powinna być jednak przeprowadzana u kobiet w ciąży i małych dzieci, które w związku z tym kierowane są na rezonans. Jest on badaniem pierwszego wyboru także wtedy, gdy pacjent przyjął już zbyt duże dawki promieniowania lub gdy wiadomo na pewno, że trzeba wziąć pod lupę połączenia nerwowe. Czekasz na badanie w ramach NFZ?Zobacz, gdzie można zrobić je szybciej! Porównaj ceny placówek w Twojej okolicy i poznaj opinie pacjentów. Przekonaj się, ile to tak naprawdę terminyNie trać zdrowia na kolejki!Im szybciej wdrożone leczenie, tym większe szanse na sukces! Przeciwwskazania do MRI głowy Rezonans magnetyczny jest na tyle bezpieczny, że można go powtarzać dowolną liczbę razy. Nie wszyscy jednak mogą mu się poddać. Wytwarzane w MRI pole magnetyczne – dziesiątki razy silniejsze od pola magnetycznego Ziemi – może bowiem prowadzić do przemieszczania się obecnych w ciele metalowych obiektów, tworząc ryzyko uszkodzenia tkanek, jak również trwale zaburzać funkcjonowanie niektórych urządzeń. Z tego względu badania nie należy robić osobom, które: mają wszczepiony np. rozrusznik serca, neurostymulator, pompę insulinową, implant ślimakowy itp.,noszą w ciele implanty, endoprotezy, śruby lub druty ortopedyczne, stenty lub klipsy naczyniowe itp. – te najbardziej nowoczesne wykonuje się z materiałów nieulegających namagnesowaniu, nie stanowią więc one bezwzględnego przeciwwskazania; pacjent powinien jednak dostarczyć na rezonans dokumentację określającą, z czego zrobiono dany element,noszą w ciele np. śrut czy odłamki pocisku,mają tatuaże wykonane przy użyciu barwników zawierających metaliczne drobiny,mają założoną metalową wkładkę antykoncepcyjną – wówczas możliwe jest zastosowanie urządzenia do rezonansu o niższej mocy (później natomiast trzeba koniecznie sprawdzić, czy wkładka znajduje się na właściwym miejscu),pracują przy obróbce metali – chyba że pomyślnie przejdą wcześniej badanie na obecność metalowych opiłków w oczach. Choć nie wykazano szkodliwego wpływu pola magnetycznego na płód rozwijający się w łonie matki, rezonansu na wszelki wypadek nie wykonuje się ponadto u kobiet w pierwszym trymestrze ciąży (o ile nie jest to konieczne). Rezonans głowy z kontrastem Pewnym przeciwwskazaniem może być dodatkowo silna niewydolność nerek lub uczulenie na tzw. kontrast, czyli substancję, którą podaje się czasem pacjentowi w celu poprawy widoczności obrazowanych podczas MRI struktur. Środek kontrastowy (inaczej: cieniujący) aplikowany jest dożylnie, zostaje zaś usunięty z organizmu wraz z moczem. Nerki muszą więc działać prawidłowo – co sprawdza się wcześniej, mierząc stężenie kreatyniny we krwi. Przygotowanie do MRI głowy Zaleca się, aby badanie poziomu kreatyniny wykonać nawet wtedy, gdy podanie środka cieniującego nie jest planowane, jako że może się ono okazać potrzebne dopiero w trakcie badania. Z tego samego względu pacjent powinien przed rezonansem pozostać na czczo, tj. powstrzymać się od jedzenia przez 6-8 godzin (co nie jest wymagane w przypadku MRI bez kontrastu). Niektórzy rekomendują także, aby nie przyjmować w tym czasie płynów. Inni z kolei radzą wypić spore ilości wody w celu jak najszybszego wypłukania później kontrastu. Zawsze warto więc o tę kwestię dopytać lekarza kierującego na badanie – lub personel placówki, w której ma być zrobione. Na pewno można popić niewielką ilością wody przyjmowane na stałe leki, które wolno zażyć o zwykłej porze. W dniu badania nie należy nakładać makijażu ani stosować lakieru do włosów. Wiele kosmetyków zawiera bowiem metaliczne drobiny, które mogłyby zaburzyć uzyskany podczas rezonansu magnetycznego głowy obraz. Lepiej też zrezygnować z biżuterii, w przeciwnym razie trzeba ją będzie tuż przed badaniem zdjąć, podobnie jak okulary, zegarek, spinki do włosów etc. Przedmioty te (wraz z telefonem i kartami płatniczymi, które mogłyby ulec rozmagnesowaniu) zostawia się przed wejściem do pomieszczenia, gdzie wykonuje się rezonans. W pomieszczeniu tym panuje temperatura wynosząca ok. 26 st. C, dlatego nie należy się ubierać zbyt grubo. Ubrania nie trzeba zdejmować, strój powinien być jednak pozbawiony metalowych elementów – takich jak guziki, suwaki czy sprzączki – a także dość wygodny, aby nic nie uwierało pacjenta, gdy będzie musiał pozostać przez pewien czas w bezruchu. Oprócz wygodnego stroju na badanie należy zabrać: aktualne wyniki badania kreatyniny,wyniki pozostałych badań, jeśli zostały zlecone, wypisy ze szpitala i innego typu dokumentacja medyczna – zwłaszcza ta dotycząca umieszczonych w ciele implantów,skierowanie – ponieważ rezonans magnetyczny jest badaniem bardzo bezpiecznym, nie jest ono wymagane przez prawo, część prywatnych placówek również go więc nie wymaga (skierowanie jest jednak niezbędne, jeśli koszt MRI ma zostać pokryty ze środków NFZ),dokument tożsamości – i ewentualnie książeczkę zdrowia dziecka w przypadku osób niepełnoletnich. Po okazaniu powyższych dokumentów pacjent może zostać poproszony o wypełnienie krótkiej ankiety na temat stanu zdrowia – a następnie o zdjęcie wymienionych wcześniej metalowych przedmiotów i położenie się na specjalnym stole. Głowę często należy umieścić na podpórce, która dodatkowo ją unieruchomi. Na okoliczność podania kontrastu osobie badanej zakłada się wenflon. Następnie stół automatycznie wsuwa się do tunelu maszyny o sporych rozmiarach i cylindrycznym kształcie. Tunel ten jest jasny i dobrze wentylowany, mimo to może wywoływać pewien niepokój u osób cierpiących na klaustrofobię. Zawsze trzeba więc o niej poinformować przed badaniem. W takiej sytuacji – a także w przypadku małych dzieci i innych pacjentów, którym trudno pozostać w bezruchu – zastosować można środki uspokajające czy usypiające. Niektóre placówki dysponują też urządzeniami do rezonansu o nieco innej budowie, zapewniającej więcej przestrzeni (co ułatwia też zbadanie osób bardzo otyłych). Radiolog nadzorujący przebieg MRI głowy znajduje się w oddzielnym pomieszczeniu i obsługuje połączony z aparaturą komputer. Cały czas jednak pozostaje z pacjentem w kontakcie za pośrednictwem interkomu, wydając mu polecenia dotyczące np. wstrzymania oddechu. Każde poruszenie grozi bowiem zamazaniem obrazu – jedynie najnowocześniejsze aparaty wyposażone są w funkcję redukcji tzw. artefaktów ruchowych. Cała procedura trwa z reguły od ok. 10 minut do pół godziny i jest całkowicie bezbolesna. Urządzenie wydaje jednak dość głośne i nieprzyjemne dźwięki, które da się wytłumić, wkładając zatyczki do uszu. Po podaniu kontrastu może natomiast pojawić się reakcja alergiczna, o której natychmiast należy poinformować osobę przeprowadzającą badanie. Ryzyko wystąpienia tej reakcji jest znacznie niższe niż w przypadku środków cieniujących używanych w RTG albo tomografii, ale na wszelki wypadek po zakończeniu rezonansu należy pozostać na terenie placówki medycznej jeszcze przez pewien czas. Podobnie w przypadku podania środków uspokajających, które mogą nieco zaburzać koordynację wzrokowo-ruchową. Jeśli nie zastosowano ani ich, ani kontrastu, pacjent może praktycznie od razu podjąć zwykłe, codzienne czynności. Badanie w Twojej okolicy już jutro? To możliwe!Porównaj ceny i opinie. Znajdź najlepszą dla siebie ofertę i zarezerwuj termin. Pokaż Uzyskaj diagnozę i rozpocznij leczenie jak najszybciej! Gdzie zrobić MRI głowy – i ile to kosztuje Wyniki rezonansu magnetycznego głowy wykonanego ambulatoryjnie dostępne są zazwyczaj po kilku dniach. Dokładny czas zależy od konkretnej placówki, podobnie zresztą jak cena badania, która wynosi zwykle od ok. 200 zł do 900 zł (i wzrasta o kolejne 100-200 zł, jeśli ma być podany kontrast). Ceny możesz porównać na stronie gdzie znajduje się lista ośrodków wykonujących MRI głowy, wraz z podziałem na poszczególne miejscowości i możliwością umówienia się od razu na badanie. Powyższy tekst ma charakter wyłącznie edukacyjny i nie może zastąpić profesjonalnej diagnozy czy porady. Pamiętaj: każdy przypadek jest inny i wymaga indywidualnej oceny. Tej zaś powinien dokonać lekarz dysponujący specjalistyczną wiedzą, doświadczeniem i wynikami badań konkretnego pacjenta. ból głowypolecaneRM
Wskazaniem do przeprowadzenia rezonansu magnetycznego głowy jest nowotwór mózgu, który trudno ocenić w innych badaniach, guz rdzenia kręgowego (badanie pomaga go zlokalizować), a także choroba Alzheimera. Badanie wykonuje się również wtedy, gdy podejrzewa się stwardnienie rozsiane. Rezonans magnetyczny służy diagnostyce okolic
Rezonans magnetyczny głowy (MRI) z zastosowaniem kontrastu o właściwościach paramagnetycznych jest badaniem z wyboru w większości nowotworów centralnego układu nerwowego. W diagnostyce onkologicznej metodę MRI uznaje się za referencyjną w ocenie nowotworów mózgu i rdzenia. Rezonans magnetyczny głowy to technika bezpieczna i nieinwazyjna, która może być stosowana u kobiet w ciąży. Sygnał (i obraz) badania można wzmocnić dzięki dożylnemu podaniu środka kontrastowego – gadolinu, którego obecność identyfikuje obszary wzmożonego ukrwienia i uszkodzenia bariery krew-mózg. Rezonans magnetyczny głowy to badanie, które wykorzystuje właściwości fizyczne atomów wodoru. Umieszczone w silnym polu magnetycznym ulegają one uporządkowaniu względem linii pola magnetycznego. Następnie impulsy elektromagnetyczne o częstotliwości rezonansowej powodują ich pobudzenie, a podczas zaniku pobudzenia – emisję fal o częstotliwości radiowej. Sygnały te, różniące się natężeniem w zależności od rodzaju tkanki, są przetwarzane w obraz dwuwymiarowy prezentowany w skali szarości. Diagnostyki MRI przeżywa dynamiczny rozwój. Powstaje wiele nowych typów sekwencji i technik obrazowania wykorzystywanych w diagnostyce onkologicznej guzów mózgu, takich jak: sekwencja echa spinowego, sekwencja echa gradientowego, fast spin echo, RARE i FLASH. Rezonans magnetyczny głowy przewyższa badanie tomografii komputerowej (TK) w diagnostyce procesów nowotworowych centralnego układu nerwowego ze względu na większy kontrast pomiędzy tkankami. Zaletą MRI jest również możliwość uzyskania obrazów w dowolnej płaszczyźnie przekroju. Do podstawowych ograniczeń techniki należą stosunkowo długi czas badania i duża wrażliwość na artefakty ruchowe (ruch pacjenta podczas badania zakłóca jego obraz ) oraz relatywne wysoki koszt badania. REZONANS MAGNETYCZNY GŁOWY – ROZPOZNAWANIE NOWOTWORÓW MÓZGU Badanie MRI pozwala na rozpoznawanie nowotworów na podstawie efektu masy oraz zmienionego sygnału. Przeważająca część nowotworów mózgu, zwłaszcza te o wyższym stopniu złośliwości, charakteryzuje się zwiększoną zwartością wody, co może zaniżać czytelność obrazu badania. Dzięki zastosowaniu środków kontrastowych (gadoliny) sygnał podnosi się, co umożliwia wykrycie nawet małych zmian. Obszary torbielowate i obszary martwicy są źródłem intensywnego obrazu w sygnałach T2-zależynch i nie ulegają wzmocnieniu kontrastowemu. Zwapnienia obecne w nowotworach szyszynki czy w oligodendrogliomie widoczne są w obrazie MRI jako obszary bezsygnałowe. Natomiast obszary krwawienia do nowotworu w różnych jego fazach mają zróżnicowaną charakterystykę sygnału, co pozwala precyzyjnie określić czas jego wystąpienia. Pierwotnym, wykrywalnym w rutynowym badaniu RMI objawem raka mózgu jest uszkodzenie w postaci obrzęku lub krwawienia. Techniki obrazowania dyfuzyjnego umożliwiają wyodrębnienie włókien nerwowych z obrazu i wykrycie uszkodzenia osłonek mielinowych. Trudnym zadaniem jest różnicowanie na podstawie obrazu badania pomiędzy wznową procesu nowotworowego a powikłaniem leczenia radioterapeutycznego – martwicą popromienną. Dzięki ocenie metabolicznej oferowanej przez spektroskopię rezonansu magnetycznego możliwy jest pomiar stężenia choliny jako dobrego markera uszkodzenia błon komórkowych, poprzedzającego powstanie martwicy popromiennej. Spektroskopia protonowa za pomocą RM może dostarczać informacji o aktywności tego procesu. Rezonans magnetyczny głowy w diagnostyce nowotworów kanału kręgowego pozwala na bezpośrednie uwidocznienie rdzenia i pozostałych struktur wewnątrzkanałowych, umożliwia precyzyjną lokalizację masy patologicznej i określenie jej relacji topograficznej wobec opon i kostnych ograniczeń kanału. Wszystkie nowotwory wewnątrzrdzeniowe, podobnie jak nowotwory mózgowia, ulegają wzmocnieniu kontrastowemu, przy czym nowotwory lite – w całej objętości poza obszarami martwicy, zaś guzy o strukturze torbielowatej wzmacniają się brzeżnie. zobacz więcej: DIAGNOSTYKA RAKA REZONANS MAGNETYCZNY GŁOWY – OBRAZ BADAŃ DIAGNOSTYCZNYCH W WYBRANYCH NOWOTWORACH OUN Typ histologiczny nowotworu Typowe cechy KT i MR Gwiaździak anaplastyczny KT bez kontrast: źle odgraniczona, hipodensyjna masa. MR: niejednorodnie hipointensywny w obszarach T1-zależnych, hiperintensywny w obrazach T2-zależnych. Wzmocnienie kontrastowo niejednorodne, często guzkowe lub ogniskowe. W perfuzji obszary o podwyższonej objętości i przepływie krwi. W MRS obniżenie stężenia NAA i podwyższenie stężenia choliny. Około 40% złośliwych glejaków nie wzmacnia się po podaniu kontrastu. Glejak wielopostaciowy KT bez wzmocnienia kontrastowego: nieregularna niejednorodna masa. MR: niejednorodna, źle odgraniczona masa w obszarach T1- i T2-zależnych, często zawierająca metabolity krwi, martwicę, otoczona rozległym obrzękiem. Wzmocnienie kontrastowe silne z powodu martwicy, zwykle niejednorodne, często obrączkowate o grubej, nieregularnej ścianie. Nasilone cechy hiperperfuzji. W 1H MRS nasilone stężenie choliny, mleczanów i lipidów. Obniżenie NAA i kreatyny. Guz często przerasta przez ciało modzelowate na drugą półkulę (efekt motyla) Skąpodrzewiak KT bez kontrastu: hipo-/izodensyjny, często zawierający zwapnienia, wzmocnienie kontrastowe od słabego do znacznego. MR: W obrazach T1-zależnych bez kontrastu hipo-/izointensywny, w T2-zależnych – niejednorodny ze zwapnieniami i produktami degradacji krwi, zwykle poszerza korę. Wzmocnienie kontrastowe niejednorodne. Rdzeniak płodowy Lity, silnie wzmacniający się po kontraście guz, najczęściej wychodzący z robaka móżdżku i wzrastający do IV komory. Często daje przerzuty drogą płynu mózgowo0rdzeniowego, dlatego MR powinno obejmować mózgowie i kanał kręgowy. Obecna hiperperfuzja. W MRS podwyższone stężenie choliny i obniżenia NAA, może występować tauryna. Glejak nerwów wzrokowych U dzieci i młodzieży < 20 rż. zwykle gwiaździak skrzyżowania nerwów włosowatokomórkowy, przeważnie obustronny. Powoduje pogrubienie nerwów wzrokowych i/lub skrzyżowania. Część guzów wzmacnia się po kontraście. U dorosłych glejak nerwów wzrokowych to często gwiaździak anaplastyczny lub glejak wielopostaciowy; zwykle jednostronny. Oponiak Dobrze odgraniczony guz zewnątrzmózgowy przylegający do opony twardej, często obecność zwapnień i hiperostoza przylegającej kości. Jednorodne wzmocnienie kontrastowe guza i przylegającej opony twardej. Rozróżnienie od pojedynczego przerzutu do opony jest czasem bardzo trudne. Pomocna spektroskopia – w oponiakach często stwierdza się obecność alaniny. OBJAWY GUZA MÓZGU JAK ODRÓŻNIĆ WZNOWĘ OD MARTWICY ? SPEKTROSKOPIA MRS TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA GŁOWY
Rezonans magnetyczny - przygotowanie do badania. W celu dobrego nawodnienia organizmu, na wypadek badania z użyciem środka kontrastowego, zalecane jest wypić około 1 litra płynów (woda, słaba herbata). Ważne jest, by do badania przystąpić w luźnym ubraniu pozbawionym w szczególności metalowych elementów takich jak: guziki, pasek
Odpowiada dr n. med. Jacek Brzeziński Co wykrywa rezonans magnetyczny szyi? Rezonans magnetyczny szyi uwidacznia wszystkie struktury tkankowe od podstawy czaszki do szczytu płuc, innymi słowy, pozwala zajrzeć „do środka szyi”. W razie chorób krtani, tarczycy, dolnej części gardła lub górnej części przełyku dzięki rezonansowi magnetycznemu można obejrzeć wewnętrzne struktury i ocenić, czy są zajęte procesem chorobowym (i jakim). Rezonans magnetyczny kręgosłupa uwidacznia struktury kostne kręgosłupa zawierające szpik oraz te zbudowane z tkanek miękkich wewnątrz kanału kręgowego, a także elementy przylegające do trzonów kręgosłupa – krążki międzykręgowe, mięśnie przykręgosłupowe. Badanie rezonansu magnetycznego wykrywa zatem np.: przepukliny i wypukliny krążków międzykręgowych (dyskopatię); guzy w kanale kręgowym stany zapalne w tkankach miękkich wewnątrz kanału kręgowego i poza nim przerzuty nowotworowe. W rezonansie magnetycznym nie ma możliwości oceny samej tkanki kostnej – do tego znacznie lepsza jest tomografia komputerowa. Co wykrywa rezonans magnetyczny głowy? Rezonans magnetyczny głowy najczęściej zleca się w celu wykrycia: chorób ośrodkowego układu nerwowego, czyli mózgu i móżdżku – ten rodzaj badania nazywa się fachowo właśnie „rezonansem magnetycznym głowy”. W tym badaniu rezonans magnetyczny wykrywa np.: zmiany spowodowane niedokrwieniem (często także wczesne, niewidoczne w żadnym innym badaniu, nawet w tomografii komputerowej), ogniska demielinizacji w stwardnieniu rozsianym (SM) guzy mózgu i inne nowotwory, także przerzuty nowotworów do mózgu’ duże tętniaki, naczyniaki i inne malformacje naczyniowe procesy zapalne mózgu, móżdżku, opon mózgowo-rdzeniowych, zaniki mózgu, zmiany w obrębie ucha środkowego i wewnętrznego, nerwiaki, konflikty naczyniowo-nerwowe, chorób jamy ustnej, języka, jamy nosowej i oczodołów z gałkami ocznymi – mimo że narządy te znajdują się w obrębie głowy, ten rodzaj badania nazywa się „rezonansem magnetycznym twarzoczaszki”; w tym przypadku rezonans magnetyczny wykrywa choroby zatok obocznych nosa, języka, ślinianek i oczodołów (np. procesy zapalne, nowotwory, guzy nienowotworowe); chorób przysadki – mimo że jest ona częścią mózgu, ze względu na małe rozmiary także w tej sytuacji wymagane jest zastosowanie specjalnej metody (sekwencji) rezonansu magnetycznego, innej niż zwykłe badanie głowy. W rezonansie magnetycznym przysadki wykrywa się np. gruczolaki, torbiele, udary, krwiaki, wykrywa się też uciskanie przez powiększoną przysadkę nerwów przebiegających w jej okolicy (głównie nerwów wzrokowych oraz nerwów ruchowych powiek i gałek ocznych). Kolejnym zaburzeniem, które wykrywa się w rezonansie magnetycznym, jest ucisk części gruczołowej przysadki przez płyn mózgowo-rdzeniowy, czyli chorobę zwaną „pustym siodłem” (przysadka znajduje się w zagłębieniu kości klinowej nazywanym siodłem tureckim i w razie dużego jej ucisku w rezonansie magnetycznym jej nie widać, a jedynie to puste zagłębienie). Kiedy wykonuje się rezonans magnetyczny głowy? Rezonans magnetyczny głowy wykonuje się wtedy, gdy zachodzi podejrzenie schorzenia w którymś ze znajdujących się w niej narządów, takich jak mózg, móżdżek, przysadka, uszy (ich części środkowe i wewnętrzne), oczy. Najczęściej są to zmiany wynikające z niedokrwienia, zmiany zapalne, ogniska demielinizacji (najczęściej w przebiegu stwardnienia rozsianego – SM), guzy i nowotwory, przerzuty. Kiedy wykonuje się rezonans magnetyczny szyi? Głównymi wskazaniami do badania są choroby krtani i tarczycy, dolnej części gardła i górnego odcinka przełyku. Aby badanie się udało, w trakcie jego trwania trzeba utrzymywać w bezruchu wszystkie struktury szyi – nie tylko nie ruszać głową, ale też ograniczyć bezwiedne przełykanie śliny czy kaszel. Sekwencje w rezonansie magnetycznym szyi trwają 2-5 minut i jeśli się poruszysz w ich trakcie, jakość obrazu może być zła, co się może się wiązać z niemożnością rozpoznania zmian chorobowych. Kiedy wykonuje się rezonans magnetyczny kręgosłupa? Najczęstszym powodem wykonywania badania rezonansu magnetycznego kręgosłupa jest ból kręgosłupa. Mogą mu towarzyszyć niedowłady mięśni, zaburzenia czucia, zaburzenia oddawania moczu, zaburzenia potencji, problemy z erekcją. Często przyczyną tych dolegliwości jest ucisk na rdzeń kręgowy czy nerwy rdzeniowe (przez zmiany zwyrodnieniowo-wytwórcze lub przemieszczone krążki międzykręgowe – czyli tak zwana dyskopatia). Rezonans magnetyczny kręgosłupa jest ponadto wykorzystywany: w ocenie osób po urazie kręgosłupa, zwłaszcza gdy w innych badaniach (tzn. w RTG czy tomografii komputerowej) nie widać żadnych uszkodzeń, a mimo to są obecne objawy pourazowe; w razie podejrzenia procesów zapalnych, nowotworów (takich jak oponiaki, nerwiaki czy przerzuty). Jak wygląda rezonans magnetyczny głowy, szyi lub kręgosłupa? Badanie rezonansu magnetycznego głowy, szyi lub kręgosłupa odbywa się w wygodnej pozycji na plecach. W przypadku badania kręgosłupa pacjent leży na umieszczonej pod miękką wykładziną cewce, która zbiera sygnały przetwarzane przez komputer na obraz oceniany przez radiologa. W przypadku szyi cewka może być umieszczona tak jak w przypadku kręgosłupa – w podłożu – ale może mieć dodatkowy element obejmujący szyję również od przodu. Do badania głowy stosuje się cewki w postaci pewnego rodzaju klatki, którą na czas badania umieszcza się wokół głowy. Wszystkie wymienione wyżej rodzaje badania wymagają przebywania w bezruchu przez cały czas trwania badania (zwykle 15-20 minut). Gdzie zrobić rezonans magnetyczny głowy, szyi lub kręgosłupa? Rezonans magnetyczny głowy, szyi lub kręgosłupa najlepiej zrobić w ośrodku dysponującym nowoczesnym sprzętem oraz stałą kadrą wyspecjalizowanych w tym zakresie radiologów. Część pracowni zatrudnia wielu lekarzy w ograniczonym zakresie godzin (na przykład kilka na tydzień) i tu w dużej mierze od przypadku zależy to, czy uda się trafić na doświadczonego, czy początkującego radiologa. Rezonans magnetyczny z kontrastem a SM Kontrast to potoczna nazwa paramagnetycznego środka kontrastowego zawierającego gadolin. Jest to pierwiastek, który charakteryzuje się silnym naturalnym namagnesowaniem i podaje się go, bo znacznie poprawia szczegółowość obrazów uzyskiwanych w rezonansie magnetycznym. Dla przykładu, w przypadku stwardnienia rozsianego (SM) podanie kontrastu może uwidocznić świeże ogniska demielinizacji, niewidoczne bez kontrastu. Jednakże ze względu na to, że gadolin nie jest obojętny i może odkładać się w tkankach, decyzję o jego podaniu zawsze podejmuje się w porozumieniu z lekarzem nadzorującym badanie, który musi wyważyć ryzyko i korzyści u danego badanego. Rezonans magnetyczny głowy, szyi lub kręgosłupa – z kontrastem czy bez? Nie ma zasady, która nakazywałaby podawanie kontrastu w każdym badaniu rezonansu magnetycznego. Decyzja o podaniu kontrastu zależy głównie od schorzenia, które ma być oceniane w badaniu rezonansu magnetycznego. Dla przykładu, podanie kontrastu w sytuacji, gdy planuje się ocenę starych zmian niedokrwiennych, nie wnosi istotnych informacji. Jednakże już na przykład w sytuacji poszukiwania przerzutów nowotworowych do mózgu podanie kontrastu może być kluczowe dla uwidocznienia małych zmian, których nie widać przed podaniem kontrastu. Rezonans magnetyczny głowy – czy można mieć: Kolczyki? – kolczyki wykonane z metali szlachetnych zwykle nie stanowią zagrożenia w warunkach badania rezonansu magnetycznego, mogą jednak zniekształcać obraz i utrudniać jego ocenę. Dlatego na przykład w przypadku rezonansu magnetycznego głowy lepiej je zdjąć, a w przypadku rezonansu magnetycznego kręgosłupa lędźwiowego można je zostawić. Makijaż? – niektóre kosmetyki, np. cienie do powiek, tusze do rzęs, pomadki do ust mogą zawierać drobinki różnych metali i oprócz zniekształcenia pola magnetycznego mogą pod jego wpływem powodować miejscowe podrażnienie skóry – taki makijaż lepiej usunąć. Aparat ortodontyczny? – zdecydowana większość materiałów dentystycznych i ortodontycznych nie sprawia zagrożenia w warunkach badania rezonansu magnetycznego, mogą jednak zniekształcać pole i pogarszać jakości uzyskanego obrazu. Może on być w związku z tym trudny do oceny w przypadku badania szyi, twarzoczaszki, głowy lub innych narządów w tej okolicy – w takiej sytuacji, jeśli tylko można, najlepiej usunąć aparat ortodontyczny przed badaniem. Implanty zębowe? – implanty zębowe zwykle są wykonane z metali szlachetnych i jedyne, na co należy zwrócić uwagę, to fakt, że mogą powodować zaburzenia obrazu struktur w bezpośrednim sąsiedztwie.
Rezonans magnetyczny stawów może być zlecony przez lekarza jako metoda z wyboru lub uzupełniająca, po uprzednio przeprowadzonej diagnostyce tomografem komputerowym, RTG lub USG. Wykonanie rezonansu magnetycznego stawu jest szczególnie zalecane, jeśli pacjent uskarża się na następujące dolegliwości: u pacjentów po urazach z
Wiele chorób pozornie niezwiązanych z układem nerwowym, może mieć podłoże właśnie w lekarze stosunkowo często zlecają badanie, jakim jest rezonans magnetyczny głowy. Jest to badanie bardzo dokładne i jednocześnie bezpieczne dla zdrowia pacjenta. Na czym ono polega i w jaki sposób należy się do niego przygotować? Poniżej znajdziesz najważniejsze informacje dotyczące tego jest rezonans magnetyczny głowy?Rezonans magnetyczny głowy to jedno z badań, które oferuje MRI Diagnostyka. Wykonuje się je przy pomocy specjalnego aparatu podłączonego do komputera. Wykorzystuje on właściwości atomów zawartych w ludzkim ciele. Są one poddawane działaniu silnego pola magnetycznego wytwarzanego przez aparat diagnostyczny. Pod wpływem pola magnetycznego atomy zaczynają się poruszać, co zostaje później przekształcone w obraz widoczny na monitorze komputera. Z badania wykonywany jest zapis, który jest jednocześnie wynikiem badania. Więcej informacji na temat tego badania znajdziesz między innymi na stronie: przygotować się do rezonansu magnetycznego głowy?Wiele osób zastanawia się nad tym, jak wygląda dokładnie badanie, jakim jest rezonans magnetyczny głowy. Przygotowania do niego są bardzo proste. Może ono być bowiem wykonane w ubraniu, w jakim przychodzi pacjent, nie trzeba też być na czczo. Trzeba jedynie pamiętać o tym, że odzież nie może zawierać elementów metalowych, a z kieszeni należy wyjąć wszelkie metalowe rzeczy, np. klucze, a także zdjąć okulary, biżuterię i odłożyć telefon komórkowy. Jeżeli będzie wykonywany rezonans magnetyczny z kontrastem, wcześniej trzeba wykonać badanie poziomu kreatyniny we krwi. Wiele osób zastanawia się także nad innymi kwestiami związanymi z badaniem, jakim jest rezonans magnetyczny. Ile trwa to jedno z częstszych pytań. Okazuje się, że może ono trwać od 15 do 45 minut. W tym czasie nie można się ruszać. Jest to ważne, gdyż inaczej wyniki będą zaburzone.
Pracownia rezonansu magnetycznego Scanix w Sosnowcu wyposażona jest w nowoczesny, przyjazny pacjentom aparat MR SignaVoyager 1,5T o średnicy gantry aż 70 cm i pozwalający na wykonywanie badań pacjentom o wadze do max. 250 kg. Pozwala na uzyskanie obrazu badanych narządów w znacznie większej jakości oraz rozdzielczości.
Rezonans magnetyczny to procedura, która trwa 15-45 minut. Wykonuje się go za pomocą specjalnego aparatu, którego — ze względu tylko na budowę, nie należy ich bowiem dzielić na mniej lub bardziej skuteczne — wyróżniamy trzy rodzaje: Pierwszym z nich jest rezonans zamknięty: nie daje on dostępu do pacjenta przez ciasno
kWtO6g. g5ete7b3lz.pages.dev/229g5ete7b3lz.pages.dev/62g5ete7b3lz.pages.dev/108g5ete7b3lz.pages.dev/5g5ete7b3lz.pages.dev/61g5ete7b3lz.pages.dev/176g5ete7b3lz.pages.dev/377g5ete7b3lz.pages.dev/344g5ete7b3lz.pages.dev/276
jak wygląda rezonans magnetyczny głowy
